نوشته: نیجل اسمیت
برگردان: رضا سپهر
۲۲ جون ۲۰۲۲
کارگران اتحادیه حمل‌ونقل زمینی و دریایی انگلیس (RMT) سلسله اعتصابات یک‌روزه‌ای را برنامه‌ریزی کرده‌اند. اولین اعتصاب این اتحادیه در تاریخ ۲۱ جون صورت گرفت و اعتصابات بیش‌تری برای روزهای ۲۳ و ۲۵ جون در دستور کار قرار دارد. مشارکت ۷۴ درصد از اعضای اتحادیه در این نظرسنجی و کسب ۸۹ درصد از آرای ۴۰,۰۰۰ عضو شرکت‌کننده در تائید اعتصاب نشان‌دهنده سطح عظیم حمایت اعضای اتحادیه از این حرکت است.
***
این اعتصاب اساساً در رابطه با مسئله دستمزدها نیست، بلکه پاسخی از سوی کارگران به حملات کارفرمایان به شرایط کار و عدم امنیت شغلی کارگران است. گرانت شاپس وزیر محافظه‌کار حمل‌ونقل، کارگران راه‌اهن را متهم کرده که آنان از مدرنیزه‌کردن شیوه‌های کاری خود سرباز می‌زنند. پاسخ RMT روشن و مشخص است. آنان مشکلی با مدرن‌سازی شیوه‌های کاری خود ندارند، مشروط بر این‌که امر منجر به اخراج و یا تعدیل اجباری آنان نشود. کارگران هم‌چنین به وضوح اعلام می‌کنند که آنها حاضر به پذیرش انعطاف‌هایی در جریان مذاکرات خود در رابطه با مسئله دستمزدها هستند اما پیشنهاد ۳ درصد افزایش حقوق را نمی‌پذیرند.
میک لینچ، دبیر کل RMT، می‌گوید که شرایط فعلی استخدام اعضای RMT طی چندین‌دهه مبارزه و به سختی به دست آمده است و آنان حاضر نیستند که این زمینه را بدون انجام مذاکراتی همه‌جانبه و جدی به کارفرمایان واگذار کنند. جان استوارت (RMT Yorkshire) اظهار داشت که همیشه ایام تغییرات مناسب در شیوه‌کاری صورت گرفته و آنان همواره از فناوری‌های جدید استقبال کرده‌اند، اما این خیابانی یک‌طرفه نیست.
دولت به دفعات مکرر اعلام کرده است که کارگران راه‌آهن از درآمد بالایی برخوردار هستند، به عنوان مثال، میانگین درآمد یک راننده قطار ۵۴۰۰۰ پوند در سال است. اما نمی‌گوید که تعداد رانندگان قطار تنها بخش اندکی از اعضای RMT را تشکیل می‌دهد و میانگین درآمد اعضای RMT 33000 پوند در سال است. رانندگان قطار عمدتاً به اتحادیه ASLEF تعلق دارند. علاوه بر آن، مقایسه دستمزد رانندگان قطار با دستمزد پرستاران، که میانگین آن ۳۱۰۰۰ پوند در سال است، تلاشی برای بی‌ارزش نشان‌دادن نقش رانندگان قطار در جامعه است. دستمزد آنها از طریق مبارزه به دست آمده است و پرستاران دستمزد اندکی می‌گیرند و جایگاه و نقش آنان نادیده گرفته شده است. هیچ‌گاه اعطای نمادین مدال جورج مقدس به جامعه پرستاران مابه‌ازای قدرانی از فداکاری‌های آنان در هنگام شیوع بیماری کرونا جایگزین دستمزدی مکفی و بهبود در شرایط کاری آنان نخواهد شد. کالج سلطنتی پرستاران موظف است که نگاهی مجدد به نقش بازدارنده خود در مبارزه برای بهبود دستمزدها و شرایط کاری انداخته و مسئولیت پرداخت ناچیز پرستاران را بر عهده بگیرد.
باب کرو، دبیر کل سابق و درگذشته RMT در اظهارات خود آشکارا اعلام می‌کند که رانندگان قطار دستمزدهای فعلی خود را از خلال مبارزه تثبیت کرده‌اند و هر آنچه که امروز دریافت می‌کنند و حتی بیش از آن، نتیجه این مبارزه بوده است. اینک شنیدن یاوه‌گویی‌های دولت و بی‌بی‌سی که افزایش دستمزدها را مسئول افزایش تورم معرفی می‌کنند، تهوع‌آور شده است. شواهد عینی به روشنی نشان می‌دهند که تورم ارتباط بسیار اندکی با افزایش دستمزدها دارد. به‌طور کلی تا کنون هیچ‌گاه افزایش دستمزدها همگام با رشد نرخ تورم نبوده است. افزایش فقر در بین شاغلین به کار در بریتانیا گواه روشن این ادعاست، اینک کار به جایی رسیده که پرستاران برای تهیه مایحتاج روزانه خود متوسل به بنیاد‌های توزیع مجانی مواد غذایی می‌شوند.
جان استوارت (دبیر RMT شعبه شهر لیدز) هم‌چنین به این نکته اشاره نمود که صنعت راه‌آهن در صدد دست‌یابی به خودکفایی اقتصادی‌ست اما کارگران هیچ‌گاه تن به پذیرش اصل ارجحیت منافع مالی نداده و جان خود و شهروندان را در معرض خطر قرار نخواهند داد. این امر بر هیچ‌کس پوشیده نیست که تعداد بسیاری از شرکت‌های راه‌آهن و شبکه‌های ریل‌گذاری تحت نظارت غیرمستقیم خزانه‌داری اداره می‌شوند، و این‌که به وضوح به آنان دستور داده شده است که هرچه سریع‌تر بازسازی بنیادی این صنعت را کلید بزنند و تنها با افزایش حقوقی در حدود ۳ درصد موافقت نمایند.
. دولت نیز شتاب‌زده لایحه‌ای را به پارلمان ارائه داده است که براساس آن کارگران آژانس‌ها بتوانند در هنگام اعتصاب‌ها به عنوان اعتصاب‌شکننده به کار گرفته شوند، مانند مورد اعتصاب عمومی سال ۱۹۲۶، که در آن تعدادی داوطلب وظیفه خدمات اتوبوسرانی و غیره را برعهده گرفتند. نیک رابینسون، روزنامه‌نگار، در مصاحبه‌ای با برنامه امروز (بی‌بی‌سی) تاکید می‌کرد که شاپس وزیر محافظه‌کار حمل‌ونقل باید هرچه زودتر این لایحه را در مجلس مطرح نماید – دیدگاهی کاملا مغرضانه که احتیاجی به توضیح بیش‌تر ندارد. مسلم است که او در مصاحبه دیگری با همین برنامه چنین تاکیدی در رابطه با میک لینچ ابراز نکرد و وی را به هرچه رادیکال‌تر کردن اقدامات ترغیب ننمود بی‌بی‌سی با تمرکز بر عواقب دهشتناک اعتصاب بر جامعه به گونه‌ای سخن می‌گوید که گویی آخرالزمان فراخواهد رسید. این تلاشی در جهت رودررو قراردادن شنوندگان و اعتصاب‌کنندگان است. واقعه‌ای که مطمئنا در صفوف تظاهرکنندگان اولین روز اعتصاب در یورک، اتفاق نیفتاد. مردم تظاهرات RMT را تائید و تشویق کردند و در تمام طول روز تنها یک نظر منفی شنیده شد، و تنها چند کارگر قراردادی اعتصاب‌شکن (معدن‌چی سابق) صف اعتصاب‌کنندگان را شکسته و وارد کارخانه.شدند
این آغاز تابستان و پاییزی سرشار از مبارزه برای ASLEF، TSSA، PCS، CWU و سایر اتحادیه‌هااست که برای اعتصاب در ماه‌های آینده رای می‌دهند. در کنار این مبارزات واحدهای کوچک‌تر مانند رانندگان اتوبوس، کارگران بیمارستانی، زباله‌شهری و غیره نیز مبارزه خود را آغاز کرده‌اند. این فرصتی است برای کارگران تا مطالبات بیش‌تری از کارفرمایان طلب نمایند – تا سودها به دست کارگران برسد و در‌آمدهای کلان میلیاردرها نصیب جامعه شود. نیاز به مبارزه در همه جا احساس می‌شود و لزوم وحدت امری ضروری‌ست. فراخوان ” راهپیمایی بهتر در روزهای شنبه”، که توسط TUC اعلام شد، آغاز اقدامی توده‌ای در جهت سرنگونی این دولت پوسیده و ایجاد یک آلترناتیو رادیکال در مقابل حزب کارگر، حزبی که به طبقه کارگر خیانت کرد و دیگر منافع آنان را نمایندگی نمی‌کند، خواهد بود.
